خوشحالی یعنی زائر آقای رئوف بشی و با خیال راحت شب توی مشهد سرتو روی بالش بذاری ولی ازشوق زیارت تاصب خواب به چشمت نیاد ولی حس متفاوت نسبت به همه سالهای عمرت سراغت بیاد.
ویاد صحبت پدرت بیفتی که تنها آرزوش و آرزوت رفتن به زیارت بودولی فقط از پشت تلویزیون نصیبت شده بود.
ولی اینبار توشلوغیهای حرم گم شدن تنهایی و همهمه های جمعیت و خوردن پرهای خادما تو صورتتو و بوی عطر امام رضایی و دیدن خودت عین ناباوری تو جمعیت روبروی ضریح هر چه سریعتر نصیبتون بشه ان شاالله و براتون خوشی های اینجوری ارزو میکنم.

#به_قلم:سیده فاطمه موسویان اصل