#به_قلم_خودم
امروز خودم را دیدم ک پشت شیشه های مدرسه دبیرستان،جایی که با طاهره دوستم با مانتوفرم مدرسه قدم به قدم هم و کتاب در دست میخواندیم و میخندیدیم و رد میشدیم.
چقد زود گذشت وقتهایی که از درس در میرفتیم و نقشه میکشیدیم و درعوضش وقتهای تا پاسی بعداز تعطیلی مدرسه همه جزوه معلم را مینوشتیم!!
و تعطیلیهای ایام عید و نقشه برای نرفتن ب مدرسه!!
خیلی زود گذشت و کسی از همکلاسی ها و هم مدرسه ای ها،دیگر نه عطرشان و نه صدایشان در حوالی مدرسه نیست.اما یادشان هنوز هست.