#پرواز_با_نماز 59

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
سلام به شما نوجوانای عزیز
یکی از سوالای شما از ما این هست که حاج آقا چرا خدا به بعضی ها نون و کره می دهد به بعضی ها نون و تره؟
روزیِ بعضی ها چرا کم هست و روزیِ بعضی ها چرا خیلی زیاده؟
یکی از پاسخ ها اینه که مقدارِ زیادی از روزی دست خود ماست.
آقا امام رضای عزیز فرمودند : «فرشتگان از اذانِ صبح تا طلوع آفتاب رزق و روزی ها رو پخش می کنند و کسانی که اون ساعت خواب باشند رزق و روزی کمتری نصیب شون میشه»
امام صادق علیه السلام فرمودند : «هیچ چیزی مثلِ تعقیبات نماز صبح روزیِ آدم ها رو زیاد نمی کند»
بعضی ها بلافاصله بعد نمازِ صبح شیرجه می‌زنند توی رختخواب، خُرّ و پُف می کنند ولی بعضی ها تعقیباتِ نماز صبح رو انجام می دهند.
شهید حججی بعد از بعد از نمازِ صبح می رفت جایی می نشست که سرد باشه و خوابش نَبرد تا توجهش به دعا بیشتر باشه و با چُرت و خواب آلودگی دعا نکنه. دعای عهد رو می‌خوند. حدیث شریف کسا رو می‌خواند.
شهید سید احمد پلارک بعد از نماز صبحش زیارتِ عاشورا می خوند.
شهید مهدی زین‌الدین از نوجوانی اش بعد از نمازِ صبح بیدار می‌ماند و قرآن می خوند.
اینها باعث میشه رزق و روزیِ انسان ها زیاد بشه.
این شهدایِ بزرگوار رزق و روزی شهادت شون رو هم در بین الطلوعین گرفتند.
یادمون باشه معلم، دوست، رشته تحصیلی خوب، سفرهای زیارتی، آرامش و شادی که در قلب ما می‌آید، همه این ها روزی های خدا هستند.
ساعت طلاییِ پخش رزق و روزی رو از دست ندهیم.