مو به سرها هم می آیند!
25 فروردین 1399
کف حیاط مسجد پربود از گل و لایی ک خبرمیداد چهل روزو خرده ایست ک آب نخورده.
قفل زنگ زده ک روی جاقفلی در بود گمانش رانمیکرد روزی مانع شود بر صدای مولودی خوانی برای امام زمان…
بر قامت بستن مومنین هنگام تکبیر مکبر!*
قفل شود بر راه سرخالیهایی ک عصا بدست می آمدند!و همهمه صدا،هنگام قنوت ک هر کسی چیزی میگفت!
همه بفکر اهالی مسجدبودند و قفلهایی ک زده شد و خاکی ک کسی نیست بروبد،اما اجتماع خیابان هارا هم فکری کنید.
شاید این بارمو به سرها هم بیایند با رفع کرونا!
به قلم:سیده فاطمه موسویان اصل