#به_قلم_خودم
دلم برای پیامهایت که میفرستادی و شبها من ازخستگی خوابم میبردو صبح باانبوه پیامهای نگران شدنت،مواجه میشدم ؛تنگ است….
نمیدانم خاک با صورت زیبایت چه کرده….روحت شاد دوست دوران دبیرستانیم…
در دلم گذشت که باز پیامی از تو ببینم…اما میدانم که نمیشود و این حسرت با آه است…