آخرین سوره را که میخوانند آب سردی بر روی من میریزند که نکند بخشیده نشوم…
صدای شاعر که می آید ومدح امام رضا را میگوید .چشمهایم هم نوا میشود با صدای مدح شاعر …

دعاها یکی یکی قطار میشوند و به زبان که میرسند نمیدانم کدام را بگویم .

اما راه اشک باز است اومیداند چه میخواهد و با قطره اشک صدامیزند معبود را ..

به قلم:سیده فاطمه موسویان اصل