#به_قلم_خودم

نماز که میخوانم و سجده میروم،دستهایم روی زمین است،انگار در دستان خداست…چه حس وصف نشدنی….گریه شوقم میگیرد ازین آرامش،ازین پناه بی پناهان،ازین پناهی که صدبار توبه شکسته را میپذیرد.
اما گریه ام را فرومیخورم و مشتاق تر،ادامه میدهم.خدایا دستم را از درگهت هیچوقت کوتاه نکن…خودت میدانی و بندگی من به درگاهت

#پروفایل_پاییزی