#به_قلم_خودم
تو این دم غروب جمعه که دلها اروم نیستن،همه درها رو آروم و از هر کمبودی،بی نیازشون کن، مثه پاییزی که بعدش بعد از هر سختی به بهار زیبا میرسه،و سرمای پاییز یادش میره،کمکمون کن.
که تو تنها کمک ما تو دنیایی و بس!
کمک تو تو این بحبوحه ها مثه جوونه زدن تو خشکی و سرماست.پس ما رو هم دلگرم کن به همون رشد جوونه تو سرما با بودنت