سَیّدی یا أبا عبدِاللهِ،
أَیُعقَلُ أنْ تَضیقَ سَفینَتُکَ بِأهلِ الوَجعِ والتَّیه؟
وأنتَ الّذی اتَّسَعَ قلبُهُ لِمَن ضاقَتْ بهِ الأرْضُ والسماء،
وأنتَ الّذی تُؤوی القلوبَ المکسورَةَ کأنَّکَ وطنُها…

مولای من، ای اباعبدالله…
آیا ممکن است کشتی نجاتت، جایی برای اهل درد و سرگردانی نداشته باشد؟!
تو که دل مهربانت، پناه دل‌هایی‌ست که زمین و آسمان بر آن‌ها تنگ شده؛
تو که برای دل‌های شکسته، همان خانه‌ای،
که هیچ‌جا شبیهش نیست…

#قشنگیات‌_عربی