به فراخی بال کبوتر

راحت و آرام وسبک به حرکت در می اورد بالهایش را که با، پر سبک پرواز شده…
کمی که پرواز میکند خودش را به اوج میبرد و بالهایش را رها میکند و به اوج میرسد.
همه ی دغدغه ات بودن با گروه پروازت هست ک جانمانی.
انگار ک از تک پرواز بودن هراس داری…
نترس تو در دل مهربانترین بالت را گشودی او تو را در آغوشش میکشد.
ما هم در دل روزگار توایم مهربانا،نگاهت را نگیر …