شهدایی که با اخلاص رفتند، از برخی علما بالاترند!
درست است كه وجودِ مباركِ پیغمبر فرمودند:
مِداد علما افضل از دِماءِ شهداست، اما در این بخشهای اجرایی یك سلسله كارهایی شهدا انجام میدهند كه از علما ساخته نیست یا ما ندیدیم!
برخی از علما و مراجع با یك دست، مركّب آوردند و با یك دست خون، مثل شهیدِ اول و شهیدِ ثانی که هر دو كفّه ترازو را اینها دارند، شهید مطهری این طور است، شهید بهشتی اینطور است، خیلی از شهدا اینطورند!
سِرّش این است كه این بزرگواران چون در راه دین شهید شدند، زنده وارد برزخ میشوند! گرچه به حسب ظاهر، بدنشان مُرده است، ولی زنده وارد برزخ میشوند، خواب نیستند، مُرده ملكوتی نیستند بلکه زندهِ ملكوتی هستند.
آن روزها كه این صحبتهای مادی نبود، شهدا صد درصد خالصانه رفتند!
یك شب قبل از انقلاب وقتی داشتم در همین گذرخان به نماز آقای بهجت میرفتم، دیدم جوانی ایستاده است ـ آن وقت نمیگفتند امام، میگفتند خمینی- آن جوان گفت:
اگر خمینی بگوید آن قدر این جا بایست و تشنه باش و آب نخور تا بمیر، من حاضرم و میگویم: چشم! اینها با اخلاص رفتند!
سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از:
کانال اسرا- آیت الله العظمی جوادی آملی در
دیدار رئیس و نماینده ولی فقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران،
۱۸/۱۲/۹۴