روزگاری زیر آسمان و نور خورشیدی که نوری نبود ،زیر روشنایی مهتاب،که مهتابی نبود؛نورمهتابی خروشید بر مردم زیر آسمان کبود. تاریکی روی قله پراز زر و زیور بود و میخواست باطمع و زور خودش را دل مردم جاکند.غافل ازینکه سنگ در دل جای نمیگیرد. مردم یخ زده از کمبود… بیشتر »